DEFTONES (ΑΦΙΕΡΩΜΑ μέρος 3ο)

       “it’s the same sound”

Την τεράστια επιτυχία του White Pony ακολούθησε για το συγκρότημα μεγάλη headline περιοδεία που όξυνε την έλλειψη επικοινωνίας που είχε αρχίσει να διαφαίνεται  μεταξύ των μελών. Τους οδήγησε σε λάθος εκτιμήσεις , καθώς πίστευαν ότι είχαν βρει την φόρμουλα για την δημιουργία κάθε δίσκου, παίρνοντας και αυτή τη φορά πολύ χρόνο στο στούντιο. Οι «dark days» όπως αποκαλεί το ίδιο το συγκρότημα μια μεγάλη χρονική περίοδο γι’ αυτό, ξεκίνησαν με την δημιουργία του ομώνυμου τους δίσκου. Το Deftones είναι ότι πιο σκοτεινό έχουν δημιουργήσει κάτι που αντικατοπτρίζεται από το εξώφυλλο έως και την πιο heavy ηχητική κατεύθυνση αυτού. Ο Stephen με την κιθάρα του μεταλλοποιεί πιο πολύ τις συνθέσεις, ενώ οι ερμηνείες του Chino ταξιδεύουν τον ακροατή από ονειρικά ηχητικά τοπία σε στιγμές γνήσιας metal έντασης. To 2003 που κυκλοφόρησε το album δεν θα μπορούσε να μην έχει και τις Radiohead αναφορές του σε τραγούδια όπως το ηλεκτρονικό ambient «lucky you» δείχνει τους καλιφορνέζους να έχουν σε μεγάλη εκτίμηση το Kid A των Βρετανών.  Τα «deathblow» , «minerva» και το «battle axe» ξεχωρίζουν από το ποιοτικότατο αποτέλεσμα του δίσκου γιατί περικλείουν όλα τα στοιχεία του ήχου τους, εναρμονισμένα με την  πιο σκοτεινή και «αντιεμπορική» εξέλιξη του Deftones. Με αυτόν τον δίσκο οι Deftones καταφέρνουν να συνεχίσουν στο ίδιο μοναχικό καλλιτεχνικό δρόμο παρά τις «σειρήνες» που έδειχναν να τους καλούν, μετά την μεγάλη επιτυχία του White Pony.

“the universe breaking us down”

Η ατμόσφαιρα μεταξύ των μελών είναι δεδομένα ψυχρή μιας και η επικοινωνία φαντάζει κάτι ακόμα πιο δύσκολη μετά την μετακόμιση του Stephen(guitar) μόνιμα στο L.A. και την ενασχόληση των υπολοίπων με side project- κυρίως του Chino με τους Team Sleep-.O Chino βρίσκεται ανάμεσα σε έναν χωρισμό και την εξάρτιση του με τα ναρκωτικά που θα τον κάνουν ακόμα και αβέβαιο για την ικανότητα του να γράφει πλέον μουσική. Μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες , το συγκρότημα θα μπει στο στούντιο το 2005 για την ηχογράφηση του διαδόχου του Deftones. Σειρά στο «χάος» επιλέχτηκε να βάλει ο γνωστός από τις δουλειές του με τους Pink Floyd παραγωγός Bob Ezrin.Mε τον ίδιο να δηλώνει ότι η συνεργασία του με την μπάντα ήταν ότι πιο περίεργο έχει κάνει από άποψης ηχογραφήσεων. Το Saturday Night Wrist κυκλοφορεί το 2006 και οι αντιδράσεις μέχρι σήμερα είναι ανάμικτες, καθώς αποτελεί ότι πιο πειραματικό έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα και λιγότερο heavy. Αδικημένο πολύ καθώς αποτελεί δίσκο εμπνευσμένο, με τις shoegaze αναφορές του  White Pony εδώ πέρα να βρίσκονται στο επίκεντρο των συνθέσεων. Ατμοσφαιρικό , δυνατό και πολύ πειραματικό, μας προσφέρει ακόμα μια πολύ ωραία συνεργασία στο «mein» με τον Serj Tankian των S.O.A.D. και πολλές ακόμα στα «hole in the earth» , «beware» και «cherry waves». Μετά την περιοδεία και προώθηση του Saturday Night Wrist οι Deftones ήταν έτοιμοι να αφήσουν πίσω τις δύσκολες μέρες και ετοιμάζονταν να μπουν στο στούντιο για την δημιουργία του Eros…

Φροίξος Βικάτος