Αν το
συμπυκνώσουμε το “Loyal to the Pack”
είναι ένας hard rock δίσκος με αρκετό 90’s feeling να διαπερνάει και τις έντεκα συνθέσεις του. Τα “Them Nights” και “Retreat” είναι ίσως τα πιο
σκοτεινά τραγούδια που είπε ποτέ ο Babis, με αρκετά έντονο συναίσθημα τραγουδισμένα εξολοκλήρου με
καθαρά φωνητικά, με το “Retreat”
να θυμίζει ευχάριστα το “Simple Man”
των Lynyrd Skynyrd.
Θα μείνω λίγο στα καθαρά φωνητικά του Babis που στο νέο τους πόνημα κυριαρχούν
και κάνουν την διαφορά αφού είναι ότι χρειάζονται οι συνθέσεις. Φαίνεται
ξεκάθαρα πως το συγκρότημα δούλεψε πολύ στον τομέα του songwriting με
αποτέλεσμα το άλμπουμ να είναι λιγότερο «συναυλιακό» σε σχέση με τους προκατόχους
του. Βέβαια οι κλασικές στιγμές έντασης που είναι και το trademark του
συγκροτήματος εξυπηρετούνται από το ομώνυμο τραγούδι και το “Scum Alive”. Επίσης ξεχώρισα το “Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself” για το Mastodon vibe του(
εποχής The Hunter)
τα πανέμορφα σολίδια στο “Sea Bastards”
αλλά και το ιδανικό κλείσιμο με το “Athens”. Πανέμορφο instrumental, θα ρισκάρω να πω πως το έχει γράψει ο Serafeim για
την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στα τύμπανα( jazz ακούνε τα
αυτιά μου;).
Με λίγα λόγια
το “Loyal to the Pack”
πιο πολύ τους ξεχωρίζει από την αγέλη παρά κρατάει την αγέλη ενωμένη. Είναι η
πιο ώριμη και η καλύτερη τους δουλειά μέχρι τώρα και επιβεβαιώνει αυτό που όσοι
τους έχουμε δει και ζωντανά το ξέρουμε καλά, ότι οι Planet of Zeus έχουν
τη στόφα του μεγάλου συγκροτήματος.
Φροίξος Βικάτος