LOTUS THIEF- RERVM( ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΟΥ)

          Δύο παρατηρήσεις έχω να κάνω που μου ήρθαν στο μυαλό αμέσως μετά την ανακάλυψη της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Η μία είναι ότι οι γραφιάδες που ασχολούμαστε με την μουσική, το Δεκέμβρη κατά κύριο λόγο το ενδιαφέρον μας εστιάζεται κυρίως στην ετήσια λίστα μας με τους καλύτερους( αγαπημένους ) δίσκους της χρονιάς, με αποτέλεσμα να «χάνουμε» το άκουσμα νέων κυκλοφοριών. Με το τελευταίο έρχομαι και στην δεύτερη παρατήρηση που αφορά το γεγονός ότι πολλά μουσικά διαμάντια τα ακούμε στο «λυκόφως» του έτους. Το «νεογέννητο» μουσικό σχήμα από το Σαν Φρανσίσκο της Αμερικής με όνομα Lotus Thief καταφέρνει με το πρώτο LP του, να μας θυμίσει πόσο αληθινές είναι οι παρατηρήσεις που σημείωσα στην αρχή.

        Οι Lotus Thief είναι ένα ντουέτο που αποτελείται από τον mastermind των black metalers Botanist(για την ακρίβεια μιλάμε για περίπτωση one man band ) Otrebor στα drums και την Bezaelith σε ρόλο φωνητικών αλλά και μπάσου -κιθάρας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται καθώς η Bezaelith είχε αναλάβει το μπάσο και στην τελευταία δισκογραφική δουλειά των Botanist. Έτσι οι δύο φίλοι και πολλοί καλοί συνεργάτες όπως όλα δείχνουν, με όχημα τους Lotus Thief πειραματίζονται μουσικά και διευρύνουν τους καλλιτεχνικούς τους ορίζοντες ,με βάση το black metal drumming του Otrebor που αποτελεί το backbone του ήχου τους. Η βάση είναι το black metal αλλά ο δίσκος φανερώνει την διάθεση των δημιουργών του να εισάγουν πολλά ετερόκλητα στοιχεία του heavy αλλά και του ευρύτερου μουσικού φάσματος. Οι έντονες κιθαριστικές μελωδίες που ξεπηδούν στο βάθος μέσα από ένα ηχητικό «τοίχος»  που έχει συνθέσει στο στιβαρό παίξιμο από drums και μπάσο είναι εμφανείς σε όλες τις συνθέσεις του δίσκου. Συνθέσεις κατά μέσο όρο είναι 7λεπτές που ακολουθούν την ίδια στρατηγική δομή καθώς ξεκινούν ως μια  μίξη doom και black metal μουσικής, που στην μέση τους περίπου διακόπτονται από space rock ήχους που σε πολλούς μπορεί να θυμίσουν τους Hakwind και κλείνουν συνήθως με την χρήση samples που οδηγούν κατευθείαν στο επόμενο τραγούδι. Αυτή η επαναλαμβανόμενη πατέντα μπορεί να κουράσει πολλούς, όμως η αλήθεια είναι ότι δίνει συνοχή σε έναν έντονα ποικιλόμορφο δίσκο. Αξίζει να σημειωθούν εκτός από το εκπληκτικό drumming του Otrebor και οι εξαιρετικές άλλοτε αιθέριες άλλοτε πιο σκοτεινές οι ερμηνείες της Bezaelith που δίνουν χαρακτήρα σε έναν «δύσκολο» δίσκο για καλομαθημένους ακροατές. Επίσης το κοινωνικό υπόβαθρο της Bezaelith ( καθηγήτρια Αγγλικής φιλολογίας) της δίνει την δυνατότητα να αποφύγει τετριμμένους στίχους και μας φέρνει σε επαφή με την ποίηση του φιλόσοφου/ποιητή Λουκρήτιου .

          Συνοψίζοντας το ντουέτο από τις Ηνωμένες Πολιτείες μας προσφέρει ένα εξαιρετικό και αρκετά ελπιδοφόρο ντεμπούτο και σίγουρα ένα από τα διαμάντια της χρονιάς, που δυστυχώς η ποικιλομορφία των συνθέσεων και το underground μουσικό υπόβαθρο των μελών του μπορεί να το κρατήσει μακριά από πολύ κόσμο. Περιμένω μετά το πρώτο εξαιρετικό LP το δεύτερο που θα είναι έτοιμο όπως όλα δείχνουν για τις αρχές του 2015.

Φροίξος Βικάτος                                                9/10