TOP 20- 2014( ΘΕΣΕΙΣ 15-11)

15) Helms Alee-Sleepwalking Sailors

       To Sleepwalking Sailors των Αμερικάνων Helm’s Alee μου ακούγεται σαν «πνευματικό παιδί» των συμπατριωτών τους Baroness.Σκέψη η οποία με έκανε να ευχαριστηθώ ακόμα περισσότερο την κάθε ακρόαση του εν λόγω δίσκου. Ποικιλία και εναλλαγές σε φωνητικά και ρυθμούς, μελωδία και sludge ξεσπάσματα σε συνεχή «κουβέντα». Από τα alternative διαμάντια του 2014.

14) Agalloch- The Serpent & the Sphere

         Oι Agalloch είναι το συγκρότημα που μπορεί να σε μυήσει στο black metal και σαν πρώτη επαφή με το μουσικό αυτό ιδίωμα είναι το ιδανικό συγκρότημα.Οι Αμερικάνοι μάστορες της «χειμωνιάτικης» ατμόσφαιρας, στο φετινό τους πόνημα γίνονται πιο πομπώδεις( σε θέμα παραγωγής) χωρίς όμως να χάνουν  την δυνατότητα να μαγεύουν και να σε ταξιδεύουν μέσα από κάθε τους σύνθεση. Ακούστε τώρα το Plateau of the Ages.

13) Mono- The Last Dawn/ Rays Of Darkness

       Οι Ιάπωνες post-rockers ρισκάρουν από πολλές απόψεις με την φετινή τους κυκλοφορία. Ρισκάρουν γιατί κυκλοφορούν διπλό δίσκο σε μια εποχή που δεν ευδοκιμούν τέτοιες κινήσεις  και παράλληλα αλλάζουν αισθητά το ύφος τους. Μινιμαλιστικό, σκοτεινό το Rays και πιο «φωτεινό» και μελαγχολικό το Dawn. Το ρίσκο τους αποδίδει εξαιρετικά σε καλλιτεχνικό τομέα, σε εμπορικό πάλι τα ξανάπαμε…δύσκολοι καιροί.

12) Cannibal Corpse- A Skeletal Domain

       Καμία γρουσουζιά το 13 για τους «κανίβαλους», άγχος για επιτυχία ή διατήρηση αυτά είναι για άλλους. Γιατί ακόμα και αν «καθάρισαν» τον ήχο τους οι Cannibal Corpse στο Skeletal Domain αυτό τους έκανε ακόμα πιο τρομακτικούς και έβγαλε πιο πολύ στην επιφάνεια το τρομερό μπάσο του Alex Webster. Παραμένουν επιθετικοί , άρρωστοι έτσι όπως αρμόζει σε κάθε  τους δουλειά και το σπουδαιότερο είναι ότι παραμένουν ένα από τα σημαντικότερα death metal σχήματα και ας υπάρχουν πιουρίστες του είδους που διαφωνούν.

11) Solstafir- Otta

       «Ωραίο το ταξίδι στα ερημικά, μαγευτικά τοπία της Ισλανδίας…» Αυτή θα μπορούσε να είναι μια φυσιολογική αντίδραση μετά την πρώτη ακρόαση του Otta. Δίσκος «παντρεμένος» ιδανικά με ένα υπέροχο εξώφυλλο που σε τοποθετούν κατευθείαν συναισθηματικά εκεί που σε θέλουν οι Solstafir. Metal αντισυμβατικό χωρίς νόρμες…μάλλον post rock από πρώην μαυρο-μεταλλάδες. Το Lagnaetti αποτελεί μια από τις ωραιότερες εισαγωγές σε δίσκο για φέτος.

Φροίξος Βικάτος