Guns N' Roses: επιτέλους(;) reunion

              Το πολυπόθητο reunion της κλασικής σύνθεσης των Guns N’ Roses είναι γεγονός εδώ και κάτι μέρες. Η λιτή ανακοίνωση ανέφερε ότι οι Axl Rose και Slash είναι ξανά μαζί και το reunion θα λάβει μέρος στο φεστιβάλ Coachella, όπου το συγκρότημα θα εμφανιστεί ως headliner και θα ακολουθήσει παγκόσμια περιοδεία μέσα στο 2016.

           Οι πρώτες αντιδράσεις του προαναγγελθέντος αυτού «γάμου» μεταξύ των μέχρι πρότινος εχθρών Axl και Slash με ενθουσίασαν, αλλά με την ελλιπή(;) αυτή ανακοίνωση γεννήθηκαν και κάποιες εύλογες απορίες. Η ανακοίνωση αναφέρει τις δύο κεντρικές φιγούρες και κανένα άλλο original μέλος του συγκροτήματος. Τι και αν όλοι ξέρουμε πως την θέση του στο μπάσο θα ξαναπάρει ο Duff  McKagan, ο οποίος διατηρούσε όλα αυτά τα χρόνια του «διαζυγίου», καλή σχέση και με τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Ακόμα και η επιστροφή στα τύμπανα του Matt Sorum φαντάζει πιο λογική από αυτή του Steven Adler. Το μεγάλο ερωτηματικό που μένει να απαντηθεί είναι αν στο reunion θα πάρει μέρος ο Izzy Starlin. Εξίσου σημαντική φιγούρα με αυτή του Slash για το συγκρότημα κατά  την άποψη μου, έχοντας συνεισφέρει σε πάρα πολλές συνθέσεις κλασικών Guns N’ Roses  τραγουδιών όπως τα “You Could Be Mine”, “Dust n’ Bones”, “Don’t You Cry” και “14 Years”. Η λογική δείχνει πως αν ο Starlin δεν επιστρέψει την θέση του θα καλύψει ο Gibly Clarke, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν για την περιοδεία των  Illusions άλμπουμ. Ο πληκτράς  Dizzy Reed δεν εγκατέλειψε ποτέ τον Axl οπότε δεν χρειάζεται να γίνει περεταίρω αναφορά.

Τα χρόνια του χωρισμού, τι έκανες;

     Ναι θα ήθελα να ασχοληθώ και λίγο με αυτή την περίοδο του συγκροτήματος γιατί και λόγο ηλικίας δεν μπορώ  να πω πως «έζησα» τα χρόνια που οι Guns N’ Roses μεγαλουργούσαν και κατακτούσαν τον κόσμο με το τολμηρό εγχείρημα των Illusions. Θα ασχοληθώ με τις κεντρικές φιγούρες σε αυτό το mini flashback, δηλαδή τους Axl & Slash.

     To 2008 όταν και πρωτοήρθα σε επαφή(σοβαρή) με το έργο των GNR, αφορμή ήταν τότε το ολοκαίνουργιο άλμπουμ του συγκροτήματος(;), “Chinese Democracy”. Πρώτο άλμπουμ μέσα σε 15 χρόνια, αφού μετράω και το άλμπουμ διασκευών, “Spaghetti Incident?”. Αφού το 1996 με την έξοδο του από το συγκρότημα ο Slash άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και για τους υπόλοιπους, ο Axl Rose έμεινε ως το μοναδικό original μέλος που θα ολοκλήρωνε το πομπώδες  “Chinese Democracy”. Τελικά η «Κινέζικη Δημοκρατία» κρίνεται ως άκρως πετυχημένο project που δυστυχώς «θάφτηκε» από πολλούς επειδή έφερε το όνομα των GNR. Πέντε κιθαρίστες χρειάστηκε να επιστρατεύσει ο Axl για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος του. Το οποίο μουσικά ήταν μεγαλεπήβολο με αρκετές επικές συνθέσεις στο ύφος των Illusions αλλά και με πιο μοντέρνα τραγούδια. Αξίζει πραγματικά να ακούσετε τα “Madagascar”, “There Was A Time” και “Prostitute”, όταν βαρεθείτε την νιοστή ακρόαση του “Paradise City” οι πιο πολλοί.

     Ο Slash τώρα τα τελευταία 5 χρόνια έχει ομολογουμένως το momentum. Οι τρεις προσωπικές του δουλειές τον βρήκαν ανανεωμένο να δημιουργεί ξανά εξαιρετικές συνθέσεις στο κλασικό hard rock στυλ του “Appetite For Destruction”. Στη φωνή του εξαιρετικού από τους Alter Bridge, Miles Kennedy βρήκε τον ιδανικό «αντικαταστάτη» του Axl Rose, κάτι που ο τελευταίος δεν κατάφερε να κάνει δοκιμάζοντας πολλούς κιθαρίστες.

     Συνοψίζοντας πολλοί θα γκρινιάξουν και θα πουν πως όλα γίνονται για λεφτά(προφανώς) και πως ανάγκη για νέους, κάποια στιγμή GNR δεν έχουμε(διαφωνώ). Αν έστω και για λίγο καταφέρουν με αυτό το reunion να γυρίσουν τον χρόνο πίσω, πιάνοντας την μαγεία του συγκροτήματος που ήταν κάποτε, τότε χαλάλι στα εκατομμύρια που θα ξαναβγάλουν.

Φροίξος Βικάτος