KAMELOT - HAVEN(ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΟΥ)

          Το Αμερικάνικο power metal είχε την τύχη «να πεθάνει» κάποια χρόνια αργότερα από το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό ή αν θέλετε πιο ευγενικά να φθίνει με πιο αργούς ρυθμούς από αυτό. Οι Kamelot ευτυχώς είναι από τα συγκροτήματα που αν και στάσιμοι και επαναλαμβανόμενοι τα τελευταία χρόνια, -25 χρόνια ύπαρξης δεν είναι και λίγα βρε αδεφρέ- έχουν καταφέρει να διατηρήσουν μια προσωπική ταυτότητα- πείτε το συμφωνικό power-και μια σταθερή ποιότητα, ικανή να κρατήσει όλους τους οπαδούς τους ικανοποιημένους, παρά τις αλλαγές μελών μέσα στα χρόνια.

       Στον καινούργιο τους δίσκο που τιτλοφορείτε Haven, οι Αμερικάνοι γίνονται ελαφρώς πιο συμφωνικοί, σε μια προσπάθειά τους να ακουστούν ίσως και κινηματογραφικοί. Σίγουρα σε ακόμα ένα δίσκο την κύρια ευθύνη των συνθέσεων την έχει ο ιθύνων νους του συγκροτήματος ο κιθαρίστας Thomas Youngblood. Αν και πιστεύω ότι το Haven είναι αποτέλεσμα της εξαιρετικής του συνεργασίας με τον «καινούργιο» Tommy Karevik. Οι ερμηνείες του οποίου είναι αρκετά δραματικές σε τραγούδια όπως το Here’s To The Fall, Citizen Zero και το πολύ δυναμικό και θεατρικό πρώτο single Insomnia. Οι δυνατότητες του Tommy είναι τέτοιες που με κάνουν να σκεφτώ ότι κάποιες guest συμμετοχές που υπάρχουν είναι περιττές, όπως αυτή της Alissa White-Gluz των Arch Enemy στο αρκετά heavy Revolution. Το Haven μοιάζει να φτιάχτηκε για να τους ικανοποιήσει «όλους» καθώς υπάρχουν τα δυνατά single όπως το Ιnsomnia, κάπου στην μέση του υπάρχει το ντουέτο-μπαλάντα Under Grey Skies που ακούγεται χιλιοειπωμένο, και οι πιο επιθετικές στιγμές και riff-oriented όπως τα Liar Liar και Beautiful Apocalypse. Σαφώς και το Haven υστερεί σε πρωτοπορία, μιας και αυτό δεν αποτελεί σκοπό των δημιουργών του.

       Ο νέος δίσκος των Kamelot γι’ αυτούς που θα ασχοληθούν σίγουρα θα αποτελέσει ένα ευχάριστο άκουσμα, ικανό να τους κρατήσει συντροφιά για αρκετό καιρό. Όμως για τους υπόλοιπους το Haven θα περάσει απαρατήρητο και μάλλον μετά από μια-δύο ακροάσεις θα το παρατήσουν. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι Αμερικάνοι έχουν αποτύχει, κάθε άλλο, για τους πιστούς φίλους του  power θα παραμείνουν στις συνειδήσεις τους, μια σταθερά ποιοτική επιλογή.

Φροίξος Βικάτος