TORCHE - RESTARTER(ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΟΥ)

    Βαρύ και υπνωτικό, με αυτά τα δύο επίθετα μπορεί να περιγράψει κάποιος, πανεύκολα το νέο πόνημα του κουαρτέτου από το Μαϊάμι των Η.Π.Α. Με τον πρώτο τους δίσκο υπό την στέγη της Relapse Records, μας ξαφνιάζουν καθώς γίνονται όσο πιο φασαριόζοι και heavy γίνεται. Ο ήχος των Torche πάντα χαρακτηριζόταν από μια ευχάριστη, pop νοοτροπία-αισιοδοξία, που φιλτραρόταν από ένα sludge πρίσμα,που τους έκανε την πιο heavy μη-metal μπάντα.. Με το Restarter όμως μας παρουσιάζουν μακράν τον πιο heavy δίσκο τους και πιο αργό θα έλεγα.

   Οι μεσαίες ταχύτητες κυριαρχούν καθ’ όλη την διάρκεια του Restarter, γεγονός που αφαιρεί σε κάποια σημεία την αφέλεια-ομορφιά που χαρακτήριζε τους Torche στους προηγούμενους δίσκους. Με το εναρκτήριο Annihilation Affairs γίνεται ξεκάθαρο ότι το μπάσο του Jonathan Nunez μαζί με τον drummer Andrew Elstner έχουν «χτίσει» ένα γιγαντιαίο wall of sound. Αυτό φυσικά επιτρέπει στους υπόλοιπους με τις κιθάρες τους να μας ισοπεδώνουν με τα doom/sludge/stoner riffs τους. Το Minnios είναι το hit-άκι του Restarter με το ευκολομνημόνευτο ρεφρέν και riff του, αλλά ο δίσκος «ζωντανεύει» κυρίως όταν οι ταχύτητες ανεβαίνουν όπως στο Loose Men που ακολουθεί. Το καλύτερο μας το κρατάνε για το τέλος με το 9 λεπτό ομότιτλό που φέρνει έντονα σε Kyuss. Η εξαιρετική δουλεία που έχει γίνει σε θέμα μίξης του ήχου, από τον Kurt Ballou- ίσως ο καλύτερος παραγωγός στο metal σήμερα – των Converge, επιβάλει την ακρόαση του Restarter από ακουστικά για πλήρη απόλαυση.

    Το Restarter  θα το ευχαριστηθεί εύκολα ο ακροατής του, γιατί η διάρκειά του είναι αυτή, που δεν επιτρέπει στο album να κάνει μεγάλη «κοιλιά». Κάτι που με τον πιο μονολιθικό και σοβαρό/heavy ήχο που μας παρουσιάζουν σε σχέση με τα προηγούμενά τους αφαιρεί από την μαγεία τους σαν συγκρότημα.

Φροίξος Βικάτος                                                     7/10